εχέβοιον

ἐχέβοιον, τὸ (Α)

ο ιμάντας που προσδένεται στον ζυγό τού αρότρου, το μεσάβοιον*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εχε-* (< έχω I) + -βοιος, -ον (< *βόFιος), τ. στον οποίο απαντά ως β' συνθετικό η λ. βους

πρβλ. αλφεσί-βοιος, εκατόμ-βιος].